�a�nia, pomieszczenie, izba lub ca�y budynek z urz�dzeniami do k�pieli (stosowanych w celach higienicznych lub leczniczych). Zob. te� termy.
��ka kwietna, obszerna polana otoczona drzewami, cz�sto z alejami, studni� lub fontann�, z �awami darniowymi.
��tka   => sumikowo-��tkowa konstrukacja.
�ezki, gutty, element dekoracyjny w porz�dku doryckim, w kszta�cie cylindrycznie lub sto�kowato stylizowanych kropel; wyst�puje u spodu listew (zw. r e g u l a) pod ka�dym tryglifem oraz u spodu prostok�tnych p�ytek (m u t u l a e) na spodniej powierzchni gzymsu na osi tryglif�w (w trzech rz�dach po sze�� �ezek) i metop (w trzech rz�dach po sze�� lub trzy �ezki).
��czysko, cz�� �uku, sporz�dzona z drewna, metalu, rogu lub tworzyw kombinowanych, sklejanych warstwami, np. listew drewnianych, p�ytek rogu, �ci�gien pokrytych sk�r�, czasem sk�r� malowan�; ��czysko ma dwa ramiona, g�rne i dolne, zaopatrzone w zaczepy, czyli wyci�cie, dla za�o�enia ci�ciwy; zewn�trzna cz�� zwana g r z b i e t e m, cz�� zwr�cona do �ucznika - b r z u � c e m, uchwyt - m a j d a n e m.
��dka na kadzid�o, naczynie w kszta�cie ��dkowatym, zaopatrzone w wieczko, wsparte na stopie, s�u�y do przechowywania kadzid�a; jest wyposa�one w �y�eczk�, kt�r� kadzid�o nasypuje si� do  => trybularza w czasie obrz�d�w sakralnych.
�upina, cienkie, samodzielne przykrycie �elbetowe spe�niaj�ce funkcj� sklepienia i dachu, stosowane od pocz�tku XX wieku. �upiny o odpowiednim kszta�cie mog� przykrywa� znaczne rozpi�to�ci (do ok. 300 m przy grubo�ci 6-10 cm) bez �adnych podp�r po�rednich, np. sale widowiskowe, hale sportowe, fabryczne i targowe.
�uk, ��k, element architektoniczny, konstrukcyjny lub dekoracyjny, zwykle zakrzywiony i podparty.
|