łaźnia, pomieszczenie, izba lub cały budynek z urządzeniami do kąpieli (stosowanych w celach higienicznych lub leczniczych). Zob. też termy.

łąka kwietna, obszerna polana otoczona drzewami, często z alejami, studnią lub fontanną, z ławami darniowymi.

łątka   => sumikowo-łątkowa konstrukacja.

łezki, gutty, element dekoracyjny w porządku doryckim, w kształcie cylindrycznie lub stożkowato stylizowanych kropel; występuje u spodu listew (zw.   r e g u l a) pod każdym tryglifem oraz u spodu prostokątnych płytek (m u t u l a e) na spodniej powierzchni gzymsu na osi tryglifów (w trzech rzędach po sześć łezek) i metop (w trzech rzędach po sześć lub trzy łezki).

łęczysko, część łuku, sporządzona z drewna, metalu, rogu lub tworzyw kombinowanych, sklejanych warstwami, np. listew drewnianych, płytek rogu, ścięgien pokrytych skórą, czasem skórą malowaną; łęczysko ma dwa ramiona, górne i dolne, zaopatrzone w zaczepy, czyli wycięcie, dla założenia cięciwy; zewnętrzna część zwana   g r z b i e t e m,   część zwrócona do łucznika -   b r z u ś c e m,   uchwyt -   m a j d a n e m. 

łódka na kadzidło, naczynie w kształcie łódkowatym, zaopatrzone w wieczko, wsparte na stopie, służy do przechowywania kadzidła; jest wyposażone w łyżeczkę, którą kadzidło nasypuje się do  => trybularza w czasie obrzędów sakralnych.

łupina, cienkie, samodzielne przykrycie żelbetowe spełniające funkcję sklepienia i dachu, stosowane od początku XX wieku. Łupiny o odpowiednim kształcie mogą przykrywać znaczne rozpiętości (do ok. 300 m przy grubości 6-10 cm) bez żadnych podpór pośrednich, np. sale widowiskowe, hale sportowe, fabryczne i targowe.

łuk, łęk, element architektoniczny, konstrukcyjny lub dekoracyjny, zwykle zakrzywiony i podparty.