|
eksedra, w nowoytnej architekturze ogrodowej, termin ten oznacza pkolist nisz, kolumnad lub pergol z biegnc ukiem po obwodzie wewntrznym aw kamienn. [gr. eksdra]
elewacja, lico budynku, jedna z zewntrznych jego cian wraz ze wszystkimi wystpujcymi na niej elementami. Elewacja okrela si wg pooenia wzgldem stron wiata lub otoczenia (frontowa, tylna, boczna, ogrodowa); elewacja staranie zaprojektowana, w ktrej znajduje si gwne wejcie (w paacach take elewacje od strony ogrodu), nazywa si  => fasad. Elewacj pozbawion otworw nazywamy lep. [franc. elevation, ac. elevatio, od elevo czyni lejszym]
empora, rodzaj galerii lub trybuny gwnie w kocioach, majcej na celu powikszenie powierzchni dla uczestnikw naboestwa lub stworzenie oddzielnego pomieszczenia (np. dla kobiet, zakonnic, dworu). [niem. Empore]
epistyl   => architraw.
epitafium, epitaf, ozdobna tablica ku czci zmarego, zawierajca powiecony mu napis, czasem portret lub scen figuralna, symbole i postacie alegoryczne, zawieszana lub wmurowywana w ciany i filary kociow lub klasztorw. [gr. epitaphos (logos) pogrzebowa (mowa)]
ermitra, erem, eremitorium, pustelnia, ustronie, urzdzona wygodnie, pooona na uboczu budowla parkowa, w formie maego domku, przeznaczona do rozmyla, kontemplacji lub na mae przyjcia; czasem umieszczano w nim zbiory osobliwoci. [franc. ermitage pustelnia]
esplanada: 1. przestrze nie zabudowana przed fortyfikacjami, dajca dobry wygld i odkryte pole ostrzau; 2. niekiedy rwnie pas ziemi i promenady zakadane na miejscu zburzonych fortyfikacji (=> planty). [franc. esplanade, z w. spianata rwnia]
|