|
hala   => koci halowy.
halowy koci, (w literaturze naukowej czasem okrelany sowem hala), budowla sakralna, w ktrej wszystkie nazwy maj jednakow wysoko, a nawa gwna, pozbawiona okien, owietlona jest za porednictwem naw bocznych. Nawy nakryte s zwykle wsplnym dachem. Liczba naw moe by rna - najczciej wystpuj kocioy trzynawowe, czasem picio- i dwunawowe.
harmika   => stupa.
hem, w architekturze zwieczenie wiey, czsto o ozdobnym ksztacie, wykonane z drewna (kryte blach, dachwk, gontem), czasem z kamienia lub cegy. [niem. Helm]
herma: 1. element architektoniczny w formie czworoktnego supa, zwajcego si zazwyczaj ku doowi, zwieczonego gow lub popiersiem; 2. relikwiarz metalowy o ksztacie popiersia, charakterystyczny dla sztuki redniowiecznej. [ac. herma]
holendernia, staropol. olendernia, obora dworska. W ogrodach romantycznych budynki dla byda, pascego si jako dekoracyjny sztafa na polanach i kach ogrodowych; holendernie budowano zazwyczaj w formie ruin, wity, zameczkw, will antycznych itp., w ktrych oprcz pomieszcze dla krw, owiec i kz byway rwnie mae apartamenty mieszkalne. [od Holender]
hurdycja, ganek drewniany na zewntrz redniowiecznych murw warownych, z otworami w pododze, stanowicymi wyrzutnie pociskw lub wrzcych cieczy, montowane tymczasowo, na wie o zbliajcym si niebezpieczestwie; od XIV w. zaczto je zastpowa konstrukcj sta  => machikuami. [franc. hourdis]
hypotrachelion, w architektonicznych porzdkach klasycznych szyjka kolumny znajdujca si bezporednio pod kapitelem; w kolumnie doryckiej bya ograniczona od trzonu horyzontalnym profilowaniem w ksztacie piercienia, tzw. anulusem.
|