ZABYTKI   POWIATU   ALEKSANDROWSKIEGO

BDKOWO
KOCIӣ gotycki, ceglany, z ok. 1312 r., ob. bdcy prezbiterium i zakrysti neogotyckiego kocioa, zbudowanego w latach 1917-20, Jarosaw Wojciechowski.

CIECHOCINEK
KOCIӣ . Piotra i Pawa, neogotycki, zbudowany w latach 1873-84, Edward Cichocki, rozbudowany w latach 1984-88.

WARZELNIA SOLI, klasycystyczna, zbudowana w latach 1824-33, Jakub Graff. Dwa rezerwuary solankowe, drewniane, konstrukcji supowej, z tego czasu.

TʯNIE drewniane o konstrukcji supowo-ramowej, z zastrzaami, wypenione chrustem cierniowym, o cakowitej dugoci ponad 1700 m. Nr 2 i 3, zbudowane w latach 1824-28, Jakub Graff; nr 1, 1859.

MAGAZYN SOLNY drewniany o konstrukcji supowej, zbudowany w 1836 r.

PYWALNIA SOLANKOWO-TERMALNA, zbudowana w latach 1931-32, Romuald Gutt i Aleksander Szniolis.

ZABUDOWA UZDROWISKA: azienki gwne, ul. Kociuszki 14, klasycystyczne, zbudowane w latach 1845-49, Henryk Marconi i Fryderyk Rejewski, kilkukrotnie przeksztacane, na rzucie czworoboku, z dziedzicem wewntrznym i wie w narou; azienki II, ul. wierczewskiego 6, zbudowane w 1885 r., przebudowane w 1913 r., Jerzy Majewski; azienki III, ul. Nieszawska, zbudowane w latach 1898-1900, Jerzy Majewski; azienki IV, ul. Nieszawska, zbudowane w 1906 r., Jerzy Majewski; paacyk zarzdu uzdrowiska, zbudowany ok. 1900 r., Adam Mazurkiewicz.

PARK ZDROJOWY, zbudowany ok. 1875 r., Franciszek Szanior.

PIJALNIA WD mineralnych, drewniana, zbudowana w latach 1880-81, Edward Cichocki; MUSZLA KONCERTOWA z 1909 r., Waldemar Fedders; TEATR letni, zbudowany w latach 1888-90, Adolf Schimmelpfennig, rozbudowany w 1902 r.

DWORZEC kolejowy, zbudowany w latach 1901-02, Czesaw Domaniewski.

POCZTA, pl. Gdaski, 1932-34, Romuald Gutt i Jzef Jankowski.

Duy ZESPӣ HOTELI i PENSJONATW, zbudowane na przeomie XIX/XX w., w rnych stylach, m.in. pensjonat "Jedynaczka", ul. Mickiewicza 14, 1897, Antoni Jaboski, hotel Mllera, ul. Zdrojowa 2, konstrukcji szachulcowej, 1882, Franciszek Tournelle.

GRABIE
KOCIӣ gotycki, ceglany, z ok. po. XIV w., przeksztacany w 2. po. XVI w. i 1725 r., rozbudowany poprzez dostawienie nowego korpusu od poudnia w 1930 r., Franciszek Niekrasz.